microson

سمعک در واقع یک تقویت‌کننده صدا تلقی می‌شود که از سه جزء میکروفن، آمپلی‌فایر و بلند‌گو تشکیل شده است و با استفاده از یک منبع تغذیه- که معمولا باتری‌های یکبار مصرف و مخصوص سمعک است- کار تقویت صدا و دریافت صداهای اطراف را انجام می‌دهد.

در قدیم سمعک ‌ها فقط اصوات را بلندتر می‌کردند، در حالی که سمعک ‌های کنونی نه تنها قادر به بلندتر کردن صداها هستند، بلکه قابلیت پردازش صداها، حذف امواج اضافی، ارتقای نشانه‌های گفتاری و ارتباطات بی سیمی با یکدیگر و دیگر وسایل صوتی از قبیل موبایل، تلویزیون، پخش کننده‌های موسیقی و... را دارند.

سمعک پشت گوش، سمعک داخل گوش، سمعک جیبی، سمعک آنالوگ یا نیمه دیجیتال، سمعک ‌ دیجیتال و سمعک ‌ هوشمند از جمله سمعک ‌های موجود و در دسترس کم‌شنواها هستند.

از نظر شکل فیزیکی و مکان قرارگیری، سمعک به دو گروه تقسیم می‌شود:

گروه اول سمعک ‌هایی که روی گوش قرار می‌گیرند که به سمعک ‌های سطح گوشی معروفند.

دسته دوم سمعک ‌هایی که روی بدن قرار گرفته و به سمعک ‌های جیبی مشهور هستند.

در مجموع وقتی به سمت سمعک ‌های هوشمند حرکت می‌کنیم، امکان افزایش کیفیت صدا و برآورده کردن نیازهای ارتباطی فرد کم شنوا بیشتر می‌شود

سمعک سطح گوشی نیز به دو مدل تقسیم می‌شود:

مدل اول سمعک ی است که پشت لاله گوش قرار گرفته و به آن سمعک پشت گوشی می‌گویند.

نوع دوم سمعک ی است که داخل کانال گوش قرار می‌گیرد و به سمعک داخل گوشی مشهور است.

سمعک ‌های آنالوگ یا نیمه دیجیتال، سمعک ‌های دیجیتال و سمعک ‌های هوشمند که هر چه از سمت سمعک نیمه دیجیتال به سمت سمعک هوشمند می‌رویم تغییرات عمده‌ای ملاحظه می‌کنیم.